Daarna heb ik gespeeld bij Beekhuizen in Velp, bij ELTV in Eindhoven, bij Shaile in Helmond en in Alkmaar, op een park waar je altijd last had van de wind (tip: speel een dropshot bij voorkeur tegen de wind in).
Sinds ik in Wageningen woon, al weer ruim 25 jaar, ben in ik lid van de NVLTB. Ik heb vroeger op een hoog niveau gespeeld (ben ooit nog eens Gelders kampioene geweest) maar door de leeftijd en vele blessures, is dat niveau inmiddels flink gedaald. Met veel prezier speel ik nu al weer jaren in het eerste 35+ team gemengd want is tennis altijd "mijn sport"gebleven. Vele vriendschappen zijn ontstaan op de tennisbaan en ook mijn eerste baan heb ik te danken aan het feit dat mijn gesprekspartners tijdens het sollicitatiegesprek fanatieke tennissers waren. Dat praatte erg makkelijk!

Mijn echtgenoot, Maurits, tennist niet. Verliefd, verloofd, heb ik geprobeerd hem enthousiast te maken. Dat is niet gelukt. Weliswaar is hij enkele jaren lid geweest van onze vereniging, maar hij vindt andere sporten leuker. Zelf heb ik uiteraard ook andere bezighedenen hobby's, zoals wandelen, (moes)tuinieren en twee honden. Daarnaast ben ik dit voorjaar begonnen met golf.

Toen ik 1 januari ben gestopt met mijn werk als advocaat was het voor mij een logische stap aan te bieden iets te gaan doen voor onze vereniging. Het secretariaat, dat vacant kwam, leek mij een mooie (maar ook bewerkelijke) taak, hetgeen een juiste inschatting is gebleken. Bewerkelijk, omdat we staan voor een aantal grote uitdagingen, waarvan de belangrijkste is te trachten de daling in het ledenaantal een halt toe te roepen. Ook de samenwerking met Walhalla zal de komende tijd veel aandacht vragen. Het werk als bestuurslid in onze vereniging is echter heel leuk omdat veel mensen binnen onze vereniging begaan zijn met het wel en wee van de club en graag een deel van hun vrije tijd opofferen om de handen uit de mouwen te steken. Dat werkt zeer enthousiasmerend.

Naast het secretariaat van onze vereniging ben ik sinds deze maand ik ook toegetreden tot het KNLTB-bolwerk. Ik ben lid geworden van de ledenraad, een raad die toezicht moet houden op het bestuur van de KNLTB door het bondsbestuur. Een interessante klus, zeker nu er veel gebeurt binnen de KNLTB en er een nieuwe algemeen directeur is aangetreden met vernieuwende,frisse ideeën.

Kortom: op en naast de baan blijft tennis, na 50 jaar, nog steeds leuk om te doen.

Ik geef het stokje door aan Hans Dijkstra, onze penningmeester, bij wie de financiën van onze club in goede handen zijn en die, ondanks deze serieuze taak in ons bestuur, erg grappig kan zijn tijdens de vergaderingen.