Henny, allereerst: tennis je eigenlijk zelf wel?

Nee, ik heb nog nooit een racket vastgehouden!

Hoe ben je dan hier terechtgekomen?

In 2005 ging ik met vervroegd pensioen. Een kennis van mij, Jan Nuninga, zat toen in de banencommissie. Hij vroeg me om groundsman te worden. Zo kwam ik vanaf mijn 57ste hier op de tractor te zitten. Op dat moment waren baan 1 t/m 4 nog gravelbanen en hadden we daarnaast 9 kunstgrasbanen. Het onderhoud van het gravel was heel veel werk. Elk jaar werden de banen in oktober afgebroken en in het voorjaar weer opgebouwd. Gelukkig hebben we nu provision. Maar sommige dingen worden me nu toch te zwaar. Ik heb het de afgelopen 18 jaar met veel plezier gedaan. Nu ik een dagje ouder word (75), geef ik graag het stokje door.

Waar bestaat het werk van een groundsman uit?

Het leuke is dat het heel divers is. Het leeuwendeel van het werk is het onderhoud van de banen: bladblazen, zand verspreiden, borstelen en afslepen. Het borstelen doen we door een zware borstel met de tractor over de baan te slepen. Op de borstel ligt een gewicht van 100 kilo om het zand zo diep mogelijk in de mat te krijgen. De mini-banen onderhouden we ook, daarvoor hebben we een mini-borstel. Daarnaast zijn er kleinere klussen, zoals reparaties aan de netten en netpalen en het opruimen van de schuur. Die doen we meestal samen met het parkpoolteam.

Uiteraard zorgen Bert en ik dat we de werkzaamheden eerlijk verdelen. Daarnaast hou ik de administratie van gewerkte uren en verbruiksgoederen (benzine, diesel, et cetera) netjes bij voor de penningmeester. Voorheen werden alle banen elke week geborsteld, nu doen we ze één keer in de twee weken. Het onderhoud van alle banen samen kost ongeveer 20 uur, 10 uur per week. Dus Bert en ik werken hier allebei 5 uur in de week.

Wat vind je leuk aan het werk?

Als groundsman laat je het tennispark netjes achter. Het beste gevoel is op het moment dat je klaar bent met de werkzaamheden en alles er mooi strak bij ligt. De wat complexere vraagstukken geven me ook veel voldoening. Zo was er bijvoorbeeld een probleem met de waterafvoer. Daarom heb ik een tekening gemaakt van de ondergrondse drainage. Dat hoef ik niet te doen, maar het is wel heel leuk. En het heeft geholpen bij het oplossen van het probleem.

Verder vind ik het prettig dat ik het meeste werk in m’n eentje kan doen. Bert werkt vaak tegelijk met het parkpoolteam. Groot onderhoud en grote klussen doen we uiteraard wel samen. We plannen het onderhoud altijd zo dat zo min mogelijk mensen er last van hebben, dan heb ik ook van niemand last. Het bladblazen maakt veel herrie, dus dat doen we altijd zo vroeg mogelijk.

Hoe heb je dit vak geleerd?

Goed baanonderhoud kun je niet uit een boekje halen. Je moet het in de praktijk leren, door aan de slag te gaan. Er zijn zoveel dingen waar je rekening mee moet houden. Het helpt dat ik een technische achtergrond heb. Door de jaren heen heb ik gewerkt als instrumentmaker, procestechnieker en later procesbestuurder waterzuivering. In het begin hebben we veel opgestoken van Jan Nuninga en Jan IJtsma. De combinatie van eerst kunstgras en gravel, en later de provision banen, maakte het leerproces afwisselend.

Je tennist dus niet, maar doe je wel aan sport?

Ik heb een heel actief leven. Ik heb altijd veel gelopen, onder andere 14 keer de Nijmeegse Vierdaagse. Daarnaast zijn mijn vrouw en ik al 54 jaar lid van de Harmonie in Rhenen, waar ik bastrombone speel. We zijn daar beiden ook erelid. Ook stel ik al 30 jaar voor de Harmonie de financiële jaarstukken op. Je kan wel zeggen dat ik altijd geluid om me heen heb, ofwel van de Harmonie ofwel van de tractor.

Terug naar de NVLTB. Hoe is het contact met de leden?

Het meeste contact hebben we met parkcommissaris Heleen en de mannen van het parkpoolteam. Met hen kunnen we altijd goed samenwerken. Bij het koffie drinken in de kantine spreken we wel eens een aantal leden, bijvoorbeeld op dinsdagochtend. Maar tijdens het werk zelf is er weinig mogelijkheid om te praten.

Wat wil je zeggen tegen je eventuele opvolger?

Je moet het leuk vinden om buiten te werken en om iets netjes af te leveren. Iemand met technisch inzicht en die van routine houdt kan zich prima vermaken als groundsman. Bert weet alles van het onderhoud, zoals details over het uitrijden na het borstelen. Werken met regenachtig weer is bijvoorbeeld geen goed idee. Daarom is een goede samenwerking met Bert belangrijk. Goed luisteren naar wat er nodig is.

Wat nog goed is om te vertellen: we krijgen voor ons werk als groundsmen een vaste vrijwilligersvergoeding. Maar wij hebben het altijd meer gedaan om de liefde voor het werk dan om het geld.

Heb je nog tips voor de leden?

Ook de gewone leden kunnen helpen het park netjes te houden, met een aantal simpele acties. Door bijvoorbeeld na het spelen de baan te vegen in een cirkel van buiten naar binnen, zodat het zand zo veel mogelijk op de baan blijft. Verder is het fijn als iedereen daarna de sleepnetten weer goed terughangt. En wat nog niet iedereen lijkt te weten is dat we een paar zogenaamde ‘clean sweepers’ hebben. Dat zijn die lichtgroene matten met haakjes. Die zijn om de blaadjes van de baan te halen voordat je gaat spelen. Dat is veiliger voor jezelf en ook beter voor de banen. De haakjes moeten aan de onderkant, natuurlijk!

Gaat je nu tijd overhouden?

Ik denk het niet! Ik blijf actief bij de Harmonie en wandel daarnaast graag tweemaal per week een rondje rondom Wageningen.

Door Sonja van der Arend en Mandy Teurlincx-Velthuis